Zamek Wedlów - Tuczyńskich
Pierwszy, średniowieczny zamek wzniesiony został po 1338 r. przez Ludwika von Wedel. Była to budowla gotycka, zbudowana na planie trapezoidalnym o wymiarach 28 x 35 x 36 x 39 m, dziedziniec otoczony był z trzech stron grubym, ceglanym murem obwodowym o wysokości do 7 m. Zamek, jako ważny punkt strategiczny leżący na pograniczu Brandenburgii i Ziemi Wałeckiej. rozbudowano w kolejnych latach. Około 1400 roku zamek z trzech stron otoczono fosą o szerokości 25 m (jej fragment zachował się od strony południowej). W latach 1542-1581 wzniesiono nowy gmach na miejscu głównego budynku mieszkalnego. W latach 1608-1631 powstały dwa nowe barokowe skrzydła: południowe i zachodnie. Pierwotna budowla obronna stała się rezydencją pałacową, (powstało wtedy skrzydło wschodnie z basztami narożnymi). W latach 1934-1937 na południowym stoku wzgórza zamkowego wzniesiono żelbetowe schrony bojowe wchodzące w system umocnień Wału Pomorskiego. W 1945 roku zamek został częściowo zniszczony w wyniku działań wojennych i wysadzenia schronów, zaś w 1947 roku zniszczeń dopełnił pożar. badania archeologiczne w latach 1959-1962 odsłoniły fragmenty zamku gotyckiego. W latach 1966-1976 zamek został odbudowany przez Pracownie Konserwacji Zabytków w Szczecinie w formach renesansowo-barokowych z początku XVIII wieku.
Kościół parafialny pw. Wniebowzięcia NMP
Gotycki kościół zbudowany w XVI w. Po pożarze w 1640 r. powstała nowa wieża, zakrystia i sklepienia. Orientowany. Budowla halowa, trójnawowa, czteroprzęsłowa. Przęsła o sklepieniach gwiaździstych wspartych na filarach. Od wschodu pięcioboczne prezbiterium, od zachodu wieża na rzucie kwadratu. Potężna, IV-kondygnacyjna wieża przykryta barokowym hełmem, z latarnią w zwieńczeniu. Do płn. nawy dobudowana dwuprzęsłowa zakrystia, do płd. kruchta.. Korpus oszkarpowany. Murowany z cegły. Barokowe wyposażenie wnętrz z 2 poł. XVII w. fundacji rodziny Wedel-Tuczyńskich, w tym ołtarz główny z obrazem „Koronacja Najświętszej Marii Panny”, (malarz z kręgu szkoły Hermana Hana), w zwieńczeniu „Św. Stanisław Kostka”, ambona, chrzcielnica, prospekt organowy, portret trumienny Andrzeja Wedel-Tuczyńskiego z 1717 i tablice herbowe malowane temperą na miedzianej blasze.
